دارایی هایی که به‌خودی‌خود ارزشی ندارند بلکه ارزش خود را به‌واسطه یک دارایی دیگر به دست می‌آورند، دارایی مالی گفته می‌شوند. به عنوان مثال: سهام، اوراق مشارکت یا سپرده‌های بانکی همگی جزو دارایی‌های مالی یا دارایی کاغذی به‌حساب می‌آیند. دارایی‌های مالی (در مقابل دارایی‌های حقیقی) به عنوان دارایی‌های نامشهود (سهم الشرکه‌ای از یک مجموعه دارایی‌های شرکت) طبقه بندی می‌شوند. مالکیت دارایی نامشهود با انتشار یکی از انواع دارایی‌های مالی در قالب ابزار سرمایه‌ای (مالکیتی) یا ابزار استقراضی (بدهی) تامین مالی می‌شود.
)