بکارگیری ریاضیات در اقتصاد به متقدمینی از قبیل کورنو (سال 1838) و مارژینالیستهایی از قبیل والراس و جونز برمیگردد که زمینهساز گذار از «اقتصاد سیاسی» (کلاسیکی و مارکسی) به «اقتصاد محض» (ریاضی) بودند (Derakhshan, 2014, 2017). اما قرائت فرمالیستی و صوریگرایانه از ریاضیات توسط فون نویمن و جرارد دبرو در علم اقتصاد گسترش یافت.