عامل تنزیل ذهنی نرخی است که افراد در حال حاضر ارزش فعلی را برای نتایج آینده به فروش می رسانند. این نرخ از فرد به فرد بسته به تمایل هر کسی برای صبر کردن متفاوت است. به طور کلی، فردی که ارزش فعلی را بیشتر از آینده ارزیابی می کند، در مقایسه با فردی که ارزش بیشتری در آینده دارد بیشترین میزان تنزیل ذهنی را دارد. بسیاری از تصمیمات مصرف کننده شامل متعادل نمودن هزینه ها و مزایا در طول زمان است. مدل مطلوبیت تنزیل یافته، مسئله تصمیم گیری را در طول زمان تشریح می کند که در آن مطلوبیت های مختلف در لحظات مختلف زمان با نرخ تنزیل زمان ذهنی وزن دهی می شود.
)