گروه اقتصاد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف
چکیده
اهداف توسعه پایدار در سال ۲۰۱۵ مورد اجماع همه کشورهای عضو سازمان ملل قرار گرفتند. تامین نیازهای نسل حاضر به صورتی که توانایی نسل‌های آینده برای تامین نیاز خودشان به مخاطره نیافتد را توسعه پایدار می‌گویند. پایداری ضعیف ایجاب می‌کند که تخریب در سرمایه‌های طبیعی با سرمایه‌گذاری در سرمایه‌های انسانی و فیزیکی جبران شود. امّا پایداری قوی باتوجه به عدم‌قطعیت هزینه‌های تخریب سرمایه‌های طبیعی، برگشت‌ناپذیر بودن آنها و از دست رفتن ناگهانی این منابع، روی حفظ سرمایه‌های طبیعی تاکید دارد.
)